De Philips B6IN66A radio (Deel II)
- Philips in Indonesië -
Jakarta, 11 juni 1952 |
- Philips BX165U (Zingende plank / Radio sabak, 1947 ca. 15.000 stuks)
- Philips BIN176U (Broodje ?, 1948)
- Philips BIN186U (Broodje, 1949)
- Philips BIN197U (Broodje, 1950)
- Philips BIN206U / BIN205B (1951)
Philips BIN186U / BIN197U (1949 / 1950) |
Philips BIN206U / BIN205B (1951) |
Philips BIN318U (1952) |
Philips BIN326U (1953) |
Philips BIN426A / BIN426Z (1953) |
Te Surabaya gaat de productie ook gewoon door van de BIN318U (of de BIN326U ?), bijgenaamd "het broodje" of in het Bahasa "Radio Roti". Tegenwoordig noemt men in Indonesië soms elke kleine bakelieten Philips radio uit de jaren '50 "Radio Roti" Het roti (brood) slaat op de spijlen aan de voorzijde en de compacte kast van de radio, ook wel genaamd "Radio Roti Kipas". (kipas = waaier). Waarschijnlijk is dit afgeleid van de manier van verpakken van de etenswaar met de naam roti kapit / roti kipas / kue kapit. De BIN186U is het originele "broodje", de eerste radio die deze naam destijds meekreeg.
Problemen met deviezentoewijzing in 1954 zijn het begin van het einde van de radiofabriek te Surabaya. Deviezen zijn nodig om onderdelen in te kopen in het buitenland, in dit geval van Philips in Europa. De Indonesische overheid schrijft voor dat radio-onderdelen alleen ingevoerd mogen worden als echt losse onderdelen, dus geen halffabricaten of reeds half afgewerkte chassis. Er zouden -niet met name genoemde- fabrikanten zijn die zich hieraan niet hielden.
Maar er speelt meer. De deviezen-positie van Indonesië was in die tijd erg slecht. Radio's werden als luxeproducten gezien, en de deviezen zijn hard nodig voor eerste levensbehoeften. Toch is het in tegenspraak met eerdere uitlatingen van de regering dat de radio een belangrijke rol speelt de ontwikkeling van het Indonesische volk. En de radio is natuurlijk ook een belangrijk medium om als regering het nieuws over de archipel te verspreiden. Velen konden niet lezen of schrijven, en de afstanden tussen de verschillende eilanden zijn groot en vaak moeilijk te bereiken met de gebruikelijke vervoermiddelen. De radio kan dan de rol van krant spelen. Uiteindelijk komt de aap uit de mouw: Indonesië wil meer grip krijgen op o.a. de radio-industrie. Alles is in buitenlandse handen en dat is Soekarno een doorn in het oog.
Het resultaat is dat de distributie van Philips producten in Indonesische handen komt. Voorheen werd de distributie verzorgd door de Revimij en Borsumij. Het kan als opmaat gezien worden naar de totale nationalisatie van alle Nederlandse bedrijven in Indonesia.
Het gesteggel rond de deviezen leid in oktober 1954 tot tijdelijke sluiting van de radiofabriek te Surabaya, omdat er geen onderdelen meer aangevoerd worden vanuit Europa. Personeel wordt gedeeltelijk doorbetaald. In november gaat de fabriek te Bandung tijdelijk dicht om dezelfde reden. Philips maakt van de nood een deugd en sluit per 01-03-1955 de radiofabriek te Surabaya en centraliseert de radioproductie in Bandung. Er was eerst sprake van dat de 132 werknemers en hun gezinnen op kosten van Philips naar Bandung zouden kunnen verhuizen om aldaar in de radiofabriek te werken. Later komen er berichten naar buiten dat alle werknemers ontslagen zijn. Dit allemaal uiteraard onder protest van werknemers en vakbonden. Hoe de geschiedenis nu precies is afgelopen is niet duidelijk. Het laatst geproduceerde toestel in Surabaya is de Philips BIN336U / BIN336B. Waarschijnlijk is de productie voortgezet in Bandung.
Philips BIN336U / BIN336B (1954) |
Hiermee eindigt na bijna 10 jaar de productie van radio's te Surabaya. In deze tijd heeft de fabriek bijna 200.000 toestellen geproduceerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten