woensdag 6 april 2022

Philips 335A-21 uit 1935

- Deel I -

Via een ruil kwam ik in april 2022 in het bezit van deze radio.

Philips 335A-21

Het is een Philips 335A van modeljaar 1935. Deze radio was uitsluitend voor de export, en dus niet verkocht in Nederland. Technische gegevens:

Lampen: AF3 / AK1 / AF3 / ABC1 / AL2 / 1805.
Golfbereiken (5): 13-39 meter / 35-90 meter / 80-220 meter / 200-570 meter / 750-2000 meter.
Spanningen: 110/125/145/200/220/245 volt wisselspanning.
Principe: Superheterodyne
Aansluitingen: Grammofoon (stand 6 van de golflengteschakelaar)
Schaallampjes: 2x 8046 en 1x 8059

Dit is een "all wave" toestel waardoor het nagenoeg overal ter wereld te gebruiken was. In praktijk werden deze toestellen in die tijd vooral verkocht in de tropen. Vandaar dat deze toestellen vaak "Tropenradio's" of "Tropenontvangers" genoemd worden. Ook waren ze bestand tegen het tropische klimaat. Dat wil zeggen: tegen het klimaat met een hoge luchtvochtigheid. Waar ze niet tegen bestand zijn is de houtborende kevers, termieten en de vochtigheid die het hout aantast op lange duur. Vandaag de dag zijn veel vroege tropenontvangers moeilijk te vinden en relatief zeldzaam.

Leg ik even de focus op Indonesië dan zijn er meer factoren die meespelen in de zeldzaamheid van speciaal vooroorlogse radio's uit dit land. 

  • Eerste is radiobezit. In 1935 waren er relatief en absoluut (!) gezien in Indië (In 1935 ca. 61 miljoen inwoners) veel minder radiobezitters dan in Nederland (In 1935: 8,4 miljoen inwoners). Pas vanaf 1934 kwam de NIROM met een uitgebreider netwerk, terwijl in Nederland er al talloze omroepen waren. Het voert te ver om op deze plaats daar dieper op in te gaan, het is een een complex verhaal dat meerdere factoren kent.
  • Klimaat. Hoewel de toestellen speciaal voor de tropen ontworpen waren waren ze op de lange duur niet bestand tegen ongedierte en de hoge luchtvochtigheid. Kasten werden opgevreten door termieten en boktorren, chassis roesten en het toestel gaat storen en beland bij de sampah (vuilnis).
  • De Japanse bezetting. Toestellen moesten ingeleverd worden, of werden "gesteriliseerd" (vastgezet op één zender). Velen verstopten hun toestel voor de Jappen, maar gezien het klimaat zal het niet echt bijgedragen hebben aan het fysieke behoud van het toestel. Daarnaast hadden velen na de bevrijding in augustus 1945 niet de mogelijkheid terug te keren naar huis door de onlusten tijdens de onafhankelijkheidsstrijd van de jonge Republik. Menig toestel zal weggerot zijn in de grond. 
  • Terugkeer naar Nederland 1945 - 1965. Tussen 1945 en 1965 zijn grote aantallen Nederlanders, maar ook Indo's en andere groepen vertrokken uit Indonesië, al dan niet gedwongen. Sommigen namen hun radio mee, anderen verkochten deze alvorens vertrek. De weinige radio's van "Indische" origine in verzamelingen nu in Nederland hebben we vaak te danken aan de mensen die deze meenamen naar Nederland. Tel daarbij op dat veel van deze radio's uiteindelijk ook hun weg naar de kraakwagen hebben gevonden wegens ouderwets...
  • De bewogen jaren 1965/1966 (dat is een understatement, naar schatting lieten tijdens deze "bewogen" tijd tussen de 500.000 en 1.200.000 Indonesiërs het leven). Aldaar rust nog steeds een taboe op deze tijd.
  • De geringe belangstelling in Indonesië voor oude spullen. Lange tijd was er in Indonesië (en veel andere Aziatische landen) weinig tot geen belangstelling voor oude spullen. Gelukkig is dit de laatste jaren aan het veranderen met zeer sterk stijgende prijzen voor oude spullen ten gevolge. Echter veel is vernietigd en zeker spullen van vóór de Japanse bezetting zijn zeer gezocht en duur in onze ogen. 
Welnu, terug naar mijn Philips 335A. Het toestel opgehaald en thuisgekomen onderworpen aan een inspectie. Het is compleet, maar de lak heeft veel te lijden gehad onder de jaren. Ook is er ooit een gat geboord in de zijkant, waarschijnlijk om een potmeter ofzo te monteren. Die is nu niet meer aanwezig, alleen nog een gat... bij de gecombineerde aan/uit en volume knop zit een sticker "aan-uit" die er niet af te peuteren is.

Maar deze lullige sticker heeft mij wel helpen achterhalen waar dit toestel vandaan komt. Op radiomuseum.org zag ik een foto van dit toestel met dezelfde sticker. Het blijkt dus dat deze radio uit de collectie komt van Claud Wendrich, wijlen de conservator van het Amsterdamse Philipsmuseum. 

Bij nog nadere inspectie blijkt dat het hier gaat om een echt "Indisch" toestel: het typeplaatje vermeld 335A-21 ! Zo werd het toestel ook geadverteerd in de kranten van die tijd ! Alle andere 335A's die ik ken hebben deze toevoeging niet. Dit toestel moet dus ooit mee teruggekomen zijn uit Indië. 

Advertentie Philips 335A-21 (1936)

Nog wat dieper graven leert me dat het toestel geschonken is aan het Philipsmuseum Amsterdam door ene Jos Hendrikse in ca. 2003. Hij gebruikte het toestel jarenlang als omroepinstallatie. Daar loopt het spoor dood, wellicht heeft hij het toestel ooit op het Waterlooplein of een rommelmarkt gekocht. Gelukkig is dit toestel bewaard gebleven.

Nu nog over de naam: vanwege de schaal die doet denken aan een spinnenweb schijnt deze radio in Indonesië Radio "Laba-Laba" te heten. Spinnen-radio. Ik zal eens navraag doen. Wordt vervolgd.